Dag 3

Hi there! Wauw wat hebben wij een ongelofelijke dag gehad vandaag! Beiden hebben we enorm genoten en we zullen jullie snel vertellen waarom. We vertrokken vanochtend om 9 uur na weer een lekker ontbijt gehad te hebben. Nadat we twee uur gereden hadden kwamen we bij het prachtige prince of wales hotel in waterton. Vanuit dit hotel keek je uit over de enorm blauwe, uitgestrekte waterton lake. Het leek ons leuk om hier nog even foto's te schieten maar zoals je kunt zien op de foto's van dag 3, waait ons haar alle kanten op. Dat kwam omdat de wind hier enorm was vanaf de bergen. Het was zelfs zo hard dat je ertegenin kon leunen. Nadat we deze geweldige indruk op ons in hadden laten werken zijn we doorgereden naar waterton en ja dat is nog steeds waterton, net als waar het hotel stond dus het was heel erg groot. Al wandelend naar de ijssalon (waar het dak vol hing met snoep) kwamen we nog herten tegen. Op nog geen e meter afstand hebben we nog een laar fotootjes kunnen schieten. Toen we daar aangekomen waren hebben we Wilma en Wilma even getrakteerd op een ijsje wat weer ontzettend groot was (en veel kostte;)). Hierna zijn we naar een waterval gelopen en het water was ontzettend helder. Hier kwamen we ook nog een paar Canadese vriendjes tegen genaamd chipmunks en wat waren ze schattig! Hierna hebben we allerlei winkeltjes bezocht met allemaal touristische spulletjes. Nadat we hier ook weer een uur of twee in de winkeltjes hadden rondgehobbeld waren we toe aan een lunch. Dit gingen we dan ook doen en wel aan de oever van de waterton lake waardoor we er weer achterkwamen Hoe mooi het wel niet was. Vermaakt met stenen gooien onder het eten (en de valpartij van frederiek) zijn we weer in de auto gestapt en naar red rock canyon gereden. De naam zegt het al de stenen waren rood. We hoopten onderweg nog beren tegen te komen, wat daar vaak voorkomt, maar dat was helaas niet het geval. Even dacht Caroline dat ze een beer zag dus die schreeuwde de hele boel bij elkaar met 'a bear' maar het was een zwarte hond die uit de struiken kwam gelopen. De schrik van de beer die uiteindelijk een hond was werd snel vergeten toen we de red rock canyon dan uiteindelijk echt zagen. Ook dit is te zien op de foto's maar uitleggen hoe mooi het was deze dag kan ik niet zo goed in woorden. Na al deze indrukken waren we moe maar voldaan opgestapt om naar huis te gaan. Hier stond ons het gerecht van Chris te wachten. Oh nee wacht hij had het gewoon bij de Chinees gehaald. Heerlijk was het zeker! Nu gaan we beiden lekker douchen en nog even van de avond genieten. Morgen houden we het rustig aan en blijven we gewoon lekker een dagje thuis. Groetjes daar!